Dobry reżyser komedii wie, co jest zabawne i doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że uchwycenie tego w prawidłowym świetle kamery wymaga nie lada umiejętności. Komediowe techniki kamerowania są bardzo ważne. Nadają filmom klimatu i większego sensu, ponieważ w komediach bardzo często najważniejsze są tak zwane żarty sytuacyjne. Nic ich tak dobrze nie odzwierciedli, jak odpowiednia praca kamerą. Błyskawiczny montaż, gdy kamera zostaje obrócona pod odpowiednim kątem, zaczyna wzbogacać komediowe doświadczenia. Dokładnie o to chodzi mistrzom obiektywu, którzy zajmują się rozśmieszaniem nas za pośrednictwem produkcji na ekranach.
Bardzo popularnym trikiem kamery wykorzystywanym w komediach jest tak zwane pchnięcie obiektywu. Polega to na zbytnim przybliżeniu kamery, przez co wprowadza ona widzów w nieco bardziej intymne środowisko. Pchnięcie sprawia również, że kamera ląduje w samym środku akcji i przybliża nam dokładnie to, czym zajmuje się obecnie pierwszoplanowa postać w filmie. Czasami kamera podczas tego triku sprawia wrażenie, jak gdyby miał przeszkadzać osobie będącej w świetle obiektywu. Na tym polega komediowa natura tego sposobu.
Inne sposoby na poruszanie kamerą
Wyciągnięcie kamery na zewnątrz daje odczucie wizualne wręcz przeciwne do opisywanego przez nas powyżej wepchnięcia. W takim przypadku reżyser może nadać scenie bardzo ogólny kontekst ze względu na to, że nieco oddali ją od reszty punktów obserwacyjnych. Czasami oddalanie pozwala wyodrębnić sedno sprawy w historii tylko po to, aby kamera mogła ponownie wrócić z przybliżeniem w nieco bardziej dynamiczny sposób. Warto tutaj zaznaczyć, że wepchnięcie z wypchnięciem obiektywu zazwyczaj jest stosowane zamiennie.
Bardzo ciekawą techniką stosowaną w wielu komediach jest również ujawnienie obiektywu. W tym ruchu kamera zaczyna się w jednym miejscu, a kończy w innym, ujawniając żart. Może to być zbliżenie, pchnięcie, pociągnięcie lub ujęcie dolly (w zasadzie każde ruchome ujęcie kamery), ale głównym założeniem jest ujawnienie pewnego wątku. Kamera przeskakuje w dynamiczny sposób z punktu do punktu. Jeżeli reżyser chce jednak zabłysnąć, powinien opanować do perfekcji tak zwane ujęcia porównawcze. Są to momenty nagrań stosowane bardzo często w teledyskach i komediach. Mają za zadanie pokazać podobne lub identyczne ujęcia w różnych miejscach. Zastosowanie takiej pracy kamery wymaga ogromnej wprawy i doświadczenia.